Ο Διονύσης Χρονόπουλος, πολιτικός μηχανικός, με εργοληπτικό πτυχίο, ανήσυχος άνθρωπος, γνώρισε τη γυναίκα του στην Ιταλία και εξαιτίας της, εξερευνώντας τα κρασιά και τα οινοποιεία της Τοσκάνης, ανακάλυψε τι σημαίνει κρασί. Τότε γεύτηκε έναν ακόμα έρωτα. Και όπως συμβαίνει συχνά στους έρωτες, εγκατέλειψε μια καλά οργανωμένη καριέρα που τον κρατούσε θεμελιωμένο στη γη, για να ζήσει ένα ταξείδι (ναι τέτοιο ταξίδι, παλαιϊκό, με «ει») που ξεκινάει από τις ρίζες του αμπελιού, βαθιά μέσα στο χώμα, ανεβαίνει στην επιφάνεια, κυλώντας στις καφεπράσινες φλέβες του κλήματος και, μετά από μια πολύπλοκη διαδρομή, καταλήγει να κατακτήσει την καρδιά και το μυαλό των ανθρώπων που… πίνουν τη ζωή στο ποτήρι.